De prehistorische vondsten die tijdens de bouw van de Nieuwe Sluis in het kanaal van Gent naar Terneuzen zijn gedaan, hebben lang door mijn hoofd gespookt. Ik kon me haast niet voorstellen dat tienduizenden jaren geleden mammoeten liepen over wat nu de zeedijk is. Door deze vondsten vroeg ik me af wat er nog meer in de buurt te ontdekken valt. De omgeving en het landschap van toen staan in groot contrast met het digitale tijdperk waarin we nu leven. Net als water dat komt en gaat, heeft het verleden grote sporen in ons landschap achtergelaten. Het is daarom extra belangrijk om een nieuwe betekenis te geven aan de dingen die zijn achtergebleven. En zo nu en dan eens te kijken met een ander perspectief om zo tot nieuwe inzichten te komen.
In dit werk, gemaakt van gerecyclede materialen, neem ik jullie mee terug in de tijd. Hoe zag het leven en onze omgeving er toen uit? Welke sporen laten wij achter? En hoe inspireren onze sporen anderen om iets nieuws te creëren? Stel je voor hoe Terneuzen er over tienduizenden jaar uit zou zien.
